Miód z nawłoci - składniki odżywcze i zastosowanie

Z czego powstaje nawłociowy miód?

Nawłoć to roślina, która ma około 100 gatunków, a jednym z nich - rodzimym - jest nawłoć pospolita. Nazwa może być jednak myląca, ponieważ jej rozpowszechnienie jest coraz mniejsze. Wynika to między innymi z wydajności produkcji. Z jednego hektara nawłoci późnej można uzyskać 400 do nawet 800 kg miodu, natomiast z tej pospolitej 400 do 500 kg. Miód powstający z nawłoci pospolitej, kanadyjskiej lub późnej ma barwę jasnożółtą do pomarańczowej. Krystalizuje się do miękkiej i drobnoziarnistej postaci. To proces krystalizacji powoduje także, że miód z nawłoci staje się kremowożółty. Jego smak jest lekko kwaskowaty i można odnaleźć w nim cytrynową nutę.

Miód nawłociowy - właściwości

Nawłociowy miód na tle innych popularnych miodów wyróżnia się wysoką aktywnością antybiotyczną, czyli działaniem hamującym wzrost drobnoustrojów. Badania wskazują, że jest ona wyższa niż w przypadku miodu manuka, a także wielu znanych miodów krajowych. Nawłoć ma właściwości moczopędne, żółciopędne, działa także przeciwzapalnie oraz rozkurczowo na układ moczowo-płciowy. Jego spożywanie najczęściej jest polecane przy kamicy moczowej i w przypadku stanów zapalnych układu moczowego. Może znaleźć swoje zastosowanie również przy nadciśnieniu, obrzękach, problemach z oddawaniem moczu i wydzielaniu żółci. Miód z nawłoci będzie szczególnie pomocny w sytuacji, gdy problemy z oddawaniem moczu wynikają z przerostu i zapalenia gruczołu krokowego, czyli prostaty.

Jednocześnie trzeba pamiętać o tym, że jak każdy miód jest skoncentrowanym źródłem cukrów prostych i w wielu przypadkach nie będzie odpowiednim zamiennikiem dla białego cukru stołowego. By nie utracić jego właściwości, nawłociowy miód najlepiej spożywać na surowo lub dodawać do ciepłych (ale nie gorących) potraw czy napojów.

Jak przechowywać miód nawłociowy?

To, na co trzeba zwrócić uwagę gdy mowa o miodzie z nawłoci, jest jego skłonność do uleganiu fermentacji. Na pewno to zauważysz, ponieważ taki miód się pieni, a w przypadku zamkniętego słoika wieczko może być wypukłe. Taki sfermentowany produkt ma też winny lub octowy zapach. Nie zawsze da się temu zapobiec, ale na pewno warto pamiętać o szczelnym zakręcaniu słoika. To zapobiegnie wchłanianiu wilgoci z powietrza (miód ma zdolności higroskopijne), a właśnie zbyt duża zawartość wody w produkcie jest najczęstszą przyczyną fermentowania miodu. Miód nawłociowy przechowujemy także w zacienionym miejscu, z dala od promieni słonecznych.

Inne sposoby wykorzystania nawłoci

Miód to tylko jeden z produktów na bazie tej rośliny. Przygotowuje się także różnego typu napary (również te alkoholowe), odwary, nalewki, wyciąg, których głównym elementem jest nawłoć. Przepisy opierają się na surowcu w postaci suszonych kwiatów lub ziela, ale czasem wykorzystywane są również te świeże. Nawłoć jest zaliczana do bezpiecznych środków ziołowych, ale niezalecanych przy obrzękach będących efektem niewydolności serca lub nerek. Osoby przyjmujące leki powinny jednak skonsultować ze swoim lekarzem przyjmowanie ziela lub kwiatów nawłoci, ponieważ może ono wzmagać działanie niektórych leków (m.in. moczopędnych i przeciwzakrzepowych).